-
1 çoğunluk
(-ğu)большинство́, кво́румçoğunluk almak — получи́ть большинство́ (голосов и т. п.)
çoğunluk(u) alamadığı için seçilmedi — он не и́збран, так как не смог получи́ть большинства́ [голосо́в]
çoğunlukun isteği — тре́бование большинства́
çoğunluk kazanmak = çoğunluk almak —
büyük çoğunluk — значи́тельное большинство́
ezici çoğunluk — подавля́ющее большинство́
mutlak çoğunluk — абсолю́тное большинство́
nisbi (bir) çoğunluk — относи́тельное большинство́
önemli çoğunluk = büyük çoğunluk —
önemli bir çoğunluk elde etmek — получи́ть значи́тельное большинство́
oy çoğunluku ile — большинство́м голосо́в
pek az bir çoğunlukla — незначи́тельным большинство́м
-
2 ezici
1) давя́щий, гнету́щий; изнури́тельныйezici muharebe — изнури́тельный бой
ezici sessizlik — гнету́щая тишина́
ezici sıkıntı — гнету́щая тоска́
2) подавля́ющийezici çoğunluk — подавля́ющее большинство́
ezici faikiyet — подавля́ющее превосхо́дство
-
3 çoğunluk
большинство́ (с)* * *озвонч. -ğuбольшинство́çoğunluk sistemi / usulü — мажорита́рная [избира́тельная] систе́ма
ezici çoğunluk — подавля́ющее большинство́
mutluk çoğunluk — абсолю́тное большинство́
nispi çoğunluk — относи́тельное большинство́
oy çoğunluğu ile — большинство́м голосо́в
salt çoğunluk — просто́е большинство́
-
4 ezici
гнету́щий* * *1) изнури́тельный, тя́жкий2) подавля́ющийezici çoğunluk — подавля́ющее большинство́
ezici üstünlük — подавля́ющее превосхо́дство
См. также в других словарях:
ezici — is. 1) Ezme işini yapan kimse veya şey 2) sf. Yıpratıcı, bunaltıcı, sıkıntılı Hep ağır, ezici, sıkıntılı şeyler düşündükleri belliydi. S. F. Abasıyanık 3) sf., mec. Üstün gelen, yok eden, ağır basan Ezici çoğunluk … Çağatay Osmanlı Sözlük
kahir ekseriyet — is. Ezici çoğunluk Eski tabirle kahir diyebileceğim ekseriyet aynı kandandır ve aynı dille konuşuyor. F. R. Atay … Çağatay Osmanlı Sözlük
